Έλκη από κατάκλιση – Κατακλίσεις

Σπύρος Βασιλάς
Γενικός Χειρουργός

Τα πιεστικά έλκη και οι κατακλίσεις συνυπάρχουν με επείγοντα προβλήματα υγείας σε κατακεκλιμένους ασθενείς που πάσχουν από χρόνια προβλήματα υγείας. Έτσι η γνώση της παθογένειας της θεραπείας τους όπως και της πρόσληψης είναι χρήσιμη.

ΛΕΞΕΙΣ – ΚΛΕΙΔΙΑ: Πιεστικά έλκη -Έλκη από κατάκλιση – Κατακλίσεις

Έλκος ονομάζεται η διακοπή της συνεχείας του δέρματος η μιας επιθηλιακής επιφάνειας, συχνά δε συνοδεύεται από απώλεια άλλοτε άλλης ποσότητας ιστού. Ως κατάκλιση ορίστηκε κάθε εκφυλιστική αλλαγή που προκαλείται υπό την επίδραση πιεστικών δυνάμεων πάνω σε βιολογικούς ιστούς λόγω της διακοπής της μικροκυκλοφορίας τους. Το δέρμα αποτελείται από τρία αλλεπάλληλα στρώματα: την επιδερμίδα, το χορίο και τον υποδόριο ιστό. Η επιδερμίδα αποτελείται από πολύστιβο, κερατινοποιημένο πλακώδες επιθήλιο. Το χόριο είναι το αγγειοβριθές συνδετικό υπόστρωμα, έχει δύο κύριες στιβάδες την θηλώδη στιβάδα και την δικτυωτή στιβάδα. Ο υποδόριος ιστός συνάπτει το δέρμα με τα υποκείμενα στρώματα (περιτονίες, περιόστεο). Συχνά περιέχει λίπος. Στον υποδόριο ιστό πορεύονται τα μεγαλύτερα δερματικά αγγεία και νεύρα. Οι αρτηρίες σχηματίζουν δίκτυο μεταξύ της επιδερμίδας και της υποδερμίδας από το οποίο εκπορεύονται κλάδοι για τις ρίζες των τριχών και τους ιδρωτοποιούς αδένες. Τα τριχοειδή παραμένουν ανοικτά γιατί η πίεση στους ιστούς είναι μικρότερη από την ενδοτριχοειδική πίεση. Εάν όμως η εξωτερική πίεση αυξηθεί στα 60-80 mm στήλης Hg, όπως μπορεί να γίνει στην κλινήρη θέση, τα τριχοειδή θρομβώνονται. Η παρατεταμένη και αμετάβλητη για την ίδια επιφάνεια του σώματος κλινήρης θέση, είναι αυτή που δημιουργεί τις εκφυλιστικές αλλαγές των ιστών. Μια παρατεταμένη πίεση ακόμα και μικρής δυνάμεως μπορεί να δημιουργήσει οριακή τριχοειδική ροή έως και διακοπής της με αποτέλεσμα τις μηχανικές εκφυλιστικές αλλαγές των ιστών.

Από την κλινική πρακτική μας είναι εμφανές ότι ασθενείς κάτω από τους ίδιους εξωγενείς παράγοντες όπως η ακινησία και η ακράτεια ούρων—κοπράνων, άλλοι παρουσιάζουν ατροφία που οδηγεί στην κυτταρική νέκρωση και άλλοι όχι. Η κακή διατροφική κατάσταση—υπολευκωματιναιμία, η αναιμία και κυρίως η σιδηροπενική αναιμία, η έλλειψη βιαταμινών: A, C, E—zn—ιχνοστοιχείων καθώς και η χαμηλή συστολική αρτηριακή πίεση αλλά και οι συνυπάρχουσες ασθένειες όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, μπορεί να αποτελέσουν ενδογενείς προδιαθεσικούς παράγοντες για την δημιουργία των κατακλίσεων.

ΕΠΙΠΤΩΣΗ

Η.Π.Α.: 9% από τους νοσηλευθέντες σε Νοσοκομεία ασθενείς παρουσίασαν κατακλίσεις τις πρώτες δύο εβδομάδες νοσηλείας και το 1/4 των ασθενών με νοσηλεία κατ’ οίκον.
Κόστος: 1 δις δολάρια το χρόνο. Το κόστος θεραπείας των κατακλίσεων έχει εκτιμηθεί από 2.000 έως 30.000 δολάρια ανά ασθενή.
Μ. Βρετανία: από το 1960 έως το 1990 σε γενικά νοσοκομεία αναφέρονταν δείκτες από 4%-9%, ενώ μετά το 1990 σε δύο έρευνες αναφέρθηκαν δείκτες 11,3% και 18,6%.
Κόστος: το 1993 εκτιμήθηκε 180-321 εκατ. λίρες το χρόνο.
Ελλάδα: το 1992 σε ένα δείγμα 19 νοσοκομείων ο δείκτης βρέθηκε ίσος με 6,8%.
Ένας παράγοντας που πιθανόν να ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για την αύξηση των δεικτών συχνότητας των κατακλίσεων είναι σίγουρα η συνεχής αύξηση του ηλικιωμένου πληθυσμού και η ανεπαρκής λήψη προληπτικών μέτρων.

ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ

Παθολογικά 57%
ΜΕΘ 26%
Χειρουργικά 17%
Μέση ηλικία ασθενών: 68 έτη
Μέση διάρκεια νοσηλείας: 44 ημέρες
Η συχνότερη υποκειμενική νόσος ήταν τα:
Αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
Κατάγματα
Εξωγενείς παράγοντες:
Τροχαία
Περιοχές του σώματος που βρίσκονται σε κίνδυνο για
την ανάπτυξη κατακλίσεων:
Ημικαθεστηκυία θέση
Πτέρνες 94,9%
Ισχιακό κύρτωμα 82,9%
Ιερό οστό 82,9%
Ωμοπλάτη 67,5%
Αγκώνες 52,1%
Ινιακή χώρα 38,5%
Ύπτια θέση
Πτέρνες 97,4%
Ιερό οστό 92,3%
Ωμοπλάτη 85,5%
Αγκώνες 77,8%
Σπονδυλική στήλη 76,1%
Πίσω μέρος κεφαλής 76,1%
Πλάγια θέση
Αυτί 93,2%
Αστράγαλος 87,2%
Ισχία 77,8%
Ώμος 76,9%
Γόνατα 37,6%
Όσο μεγαλύτερο είναι το έλκος από κατάκλιση τόσο αυξάνει ο και ο κίνδυνος βακτηριδιακής επιμόλυνσης.

Η επίπτωση των βακτηριδίων είναι:

Staphylococcus 33% GRAM+
Eschetichia coli 19% GRAM -
Proteus Spp. 10% GRAM -
Pseudomonas aeruginosa 6% GRAM-

ΣΚΟΠΟΣ

Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι κατά πρώτον η πρόληψη των πιεστικών ελκών και κατά δεύτερον η αντιμετώπισή τους. Μετά από μία περίοδο κατάκλισης ωρών ή ημερών, στην επιφάνεια του δέρματος εμφανίζεται ένα ερύθημα, σαν αντιδραστική υπεραιμία, λόγω της έντασης της ροής του αίματος, μετά από μία μηχανική στάση. Λέγεται “blanching hyperaemia” λόγω του ότι εάν το ερύθημα του δέρματος πιεστεί με μία σπάτουλα ή με το δάκτυλο, σε 15-20 λεπτά εξαφανίζεται και η επιδερμίδα επανέρχεται στο κανονικό της χρώμα. Εάν το ερύθημα παραμένει μετά την πίεση, θεωρείται φάση Ι πιεστικό έλκος. Χρειάζεται επομένως γνώση της σταδιοποίησης των κατακλίσεων και των προληπτικών μέτρων.

ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΚΛΙΣΕΩΝ

Ι.Α.Ε.Τ. CLASSIFICATION (INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR ENTEROSTOMAL THERAPY)

Φάση Ι

Ερυθρότητα χωρίς λύση της συνέχειας της επιδερμίδας. Το ερύθημα της επιδερμίδας δεν υποχωρεί μέσα σε 30 λεπτά από την αφαίρεση της μηχανικής πιέσεως. Το ερύθημα της επιδερμίδας δεν υποχωρεί μέσα σε 30 λεπτά από την αφαίρεση της μηχανικής πιέσεως.

Φάση ΙΙ

Λύση της συνέχειας της επιδερμίδας. Έλκος μέχρι το χορίο αλλά δεν το διαπερνά, καθαρό, χωρίς στοιχεία φλεγμονής ή νεκρώσεων, ύπαρξη αίσθησης πόνου.

Φάση ΙΙΙ

Έλκος που διαπερνά το χορίο και φθάνει έως το υποδόριο. Παρουσία φλεγμονής, ύπαρξη νεκρώσεων, απώλεια αίσθησης πόνου στο βάθος του κρατήρα.

Φάση IV

Μαύρο νεκρωτικό έλκος. Καταστροφή υποδόριου ιστού, ίσως μυών και υποκειμένου οστού. Παρουσία φλεγμονής, απώλεια αίσθησης πόνου.

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Χρησιμοποιούμε καθαρά, τεντωμένα και στεγνά σεντόνια
Καλή υγιεινή του σώματος
Καθημερινή επισκόπηση και ψηλάφηση του δέρματος (συχνά υποεκτιμάται το ερύθημα Α σταδίου)
Ενημέρωση του περιβάλλοντος του ασθενούς για την αναγκαιότητα της πρόληψης
Αλλαγή θέσεως κάθε δύο ώρες
Χρησιμοποιούμε στρώμα-μαξιλάρι αέρος (δεν συνιστάται σε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια,
εμφύσημα, άσθμα, χρόνια βρογχίτιδα)
Φυσικοθεραπευτική αγωγή όταν χρειάζεται
Διατηρούμε την θερμοκρασία δωματίου στους 25-30οC (το κερατινοποιημένο πλακώδες επιθήλιο της επιδερμίδας γίνεται 4 φορές πιο εύθραυστο στους 35ο C)
Αποφυγή της τριβής κατά την μετακίνηση
Σε ακράτεια ούρων τοποθετείται καθετήρας ούρων γιατί η επιδερμίδα γίνεται πιο εύθραυστη 25 φορές σε συνθήκες υγρασίας 100% παρά σε φυσιολογικές συνθήκες υγρασίες 25%
Σε ακράτεια κοπράνων με διαρροϊκές κενώσεις χορηγούμε διατροφή που βοηθά στο σχηματισμό των
κοπράνων όπως μήλο, μπανάνα, βραστό γάλα, ψωμί, τυρί, μακαρόνια, ρύζι, γιαούρτι
Προσοχή στην χορήγηση αναλγητικών
Προσοχή σε διαταραχή του επιπέδου συνειδήσεως
Παρακολούθηση με έλεγχο των δεικτών θρέψεως της διατροφικής ανεπάρκειας με:
Αλβουμίνη, προαλβουμίνη < 7g/dl, ολικά λευκώματα:
Μέτρηση του δείκτη μάζας σώματος(BMI): BODY MASS INDEX
BMI: Βάρος/Ύψος2= 20-25
Θεραπεία της διατροφικής ανεπάρκειας
Τοποθέτηση ρινογαστρικού καθετήρα (7-8 εβδομάδες)
Διαδερματική γαστροστομία
Χορήγηση τροφής πλούσιας σε λευκώματα. Ένας υγιής οργανισμός χρειάζεται 1,25-1,5 g/kg βάρους
πρωτεϊνη και 30-35 g/kg βάρους θερμίδες
Χορήγηση βιταμινών C, A, E, Zn
Χορήγηση αργινίνης που είναι ένα απαραίτητο αμινοξύ για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των Τ κυττάρων. Προάγει την κατακράτηση του αζώτου και αποτελεί κεντρικό θρεπτικό συστατικό για την επούλωση των τραυμάτων
Συμπληρώματα διατροφής
Διόρθωση συνυπάρχουσας αναιμίας
Παρακολούθηση της Α.Π.
Διόρθωση της παχυσαρκίας
Διακοπή καπνίσματος
Θεραπεία συνυπάρχοντος σακχαρώδη διαβήτη

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΙΕΣΤΙΚΩΝ ΕΛΚΩΝ

Φάση Ι και ΙΙ συντηρητικά:

Καλλιέργεια
Καθαρισμός του έλκους με Betadine scrub και οξυζενέ
Πλύσιμο με NaCl 15% ή φυσιολογικό ορρό
Προσοχή ο καθαρισμός γίνεται μόνο την πρώτη φορά.
Τοποθέτηση επιθεμάτων ή σύστημα Wet-Dry
Καθημερινές αλλαγές
Μηχανισμός δράσης των επιθεμάτων
Εμποδίζουν τις επιμολύνσεις και αναμολύνσεις
Comfeel
Sorbact
Omiderm
Ελέγχουν το εξίδρωμα
Comfeel plus
Sea sorb
Sorbact
Debrisan
Βοηθούν στην απομάκρυνση των νεκρώσεων
Purilon gel
Confeel paste
Sorbact
Intrasite gel Iodosorb beads
Επιταχύνουν την επούλωση
Η επούλωση πραγματοποιείται κατά δεύτερο σκοπό

Φάση ΙΙΙ και IV χειρουργικός καθαρισμός

Καλλιέργεια
Νεαροποίηση του έλκους από τους νεκρωμένους ιστούς
Αιμόσταση
Ακολουθεί αντιμετώπιση όπως στη Φάση Ι και ΙΙ
Η επούλωση πραγματοποιείται κατά δεύτερο ή τρίτο σκοπό, πλαστική χειρουργική αντιμετώπιση ή σύγκληση με ράμμα τάσεως 1 νούμερο.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Clark M, Farral S. Comparison of Pressure Skores risk calculators. In: Harding KG—Leaper DL, Proceedings of the First European Conference on Advances in Wound Management. Macmillan, London, 1991:58-162
Blom Mj. Dramatic Decrease in Decubitus Vecers. Geriatric Nursing 1985,6:84-87
Peterson C, Bittmans. The Epidemiology of Pressure Sores Scandinavian Journal of Plastic Reconstructive surgery 1971,5:62-70
Barbanel C. Incidence of Pressure Sores in the Greater Glasgow Board Area: Lancet 1977,2:522-526
Nyguist R. The Prevalence of Pressure Sores within an Area Health Authority Journal of Advanced Nursing 1987,12:183-187
O’ Dea K. Prevalence of Pressure Damage in Hospital Patients in the U.K. Journal of wound care 1973 2 (h): 221-225
Grant B. How could patient care professionals be so negligent? Nursing Research 1986, 33: 440-444
EK A-C. Prevention, Treatment and Healing of Pressure Sores in Long-term Care Patients. Scandinavian journal of caring Science 1986, 7-13
National Pleasure Ulcer Advisory Panel. Pressure Incidence, Economics and risk Assessment Care, Science and Practice 1989, 7: 96-99
Haalboom JR, Risk—assessment Tools in the Prevention of Pressure Ulcers. Ostomy Wound Managemetn 1999, 45 (2): 20-26 International Association for
Enterostomal Therapy Standards of care—Dermal wounds—Pressure Sores IAET 1987
Petersen N.C. The epidemiology of Pressure Sores Scand J. Reconstr. Surg. 1971: 5:62
Cruse PJE.The epidemiology of Wound Infection. Surgical Clinic North America 1980: 60, 1:27-40
Meers PD. Journal of Hospital infection 1981: 2. Suppl.
Groves AR. Practical aspects of wound dressings The medicine Publishing foundation 1983: 129-136
Bergstrom N. Treatment of Pressure Ulcers. In: Clinical Practice Guidel No 15. Rockville, Md: US Department of Health and Humans Services; 1994
Halfens RJ: Risk assessment scales for pressure ulcers: Ostomy Wound Manage 2000 Aug. 46 (8): 36-40, 42-4 (Medline) Pompeo M. Sacrol and inchial pressure ulcers: evaluation, treatment and differentiation Ostomy Wound Manage 2000, Jan; 46 (1): 18-23