ΗΣΥΧΙΑ

ησυχία βέλτσος

Ησυχία, Βέλτσος Γιώργος, εκδ. Εκδόσεις Περισπωμένη

Ξέρουμε ότι ο ποιητής γράφει την ιστορία τουν σώματός του. Ο Γιώργος Βέλτσος, ποιητικά, καταγράφει την ιστορία των αντισωμάτων του. Par excellence έργο για την Αφηγηματική Ιατρική, η Ησυχία (εκδ. Περισπωμένη) καταγράφει τη διαδικασία ίασης μέσω της ποίησης, καθώς συντίθεται από σημειώσεις, σχόλια, αφορισμούς, εκλάμψεις, στοχασμούς που τους εμπνέει το περιβάλλον του νοσοκομείου και η υπερβολική δόσης ζωής του δημιουργού (ο ίδιος την ορίζει ως «αυθάδεια»).

Ανάμεσα στα βελτσικά θραύσματα μπαίνουν σφήνες και κοψίδια από διαβάσματα και ακροάματα του ποιητή που ισχυροποιούν την ανθεκτικότητά του, οχυρώνουν κι άλλο τις αμυντικές γραμμές του, αλλά και λειτουργούν σαν επιθετικές δυνάμεις κρούσεις.

Στο έργο, που είναι συνάμα ποιητική σύνθεση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, θέατρο, λιμπρέτο, και φιλοσοφικό πόνημα, λαμβάνουν επίσης μέρος κατά σειράν εμφανίσεως οι: Γιόζεφ Μπόις, Κλωντέλ, Μπέκετ, Κάφκα, Φρόυντ, Καρούζος, Σεγκαλέν, Ρενέ Σαρ, Μάντελσταμ, Σιοράν, Σινόπουλος, Μοντάλε, Προυστ, Σκριάμπιν, Γιουρσενάρ, Μπλανσό, Λουί Ρενέ ντε Φορέ, Χέμινγουεϋ, Πόε, Ντερριντά.

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

[Παλαιότερα, έξω και μέσα στο νοσοκομείο υπήρχε, κάτω από έναν κυανούν σταυρό, η ένδειξη: ΗΣΥΧΙΑ]

Ησυχία, διότιν η ακρόαση της μουσικής εδώ είναι ανυπεράσπιστη.

— Θα γίνω καλά;

Δεν ξέρει καν αν ερωτά. Ασθένεια-υγεία: αναξιόπιστες καταστάσεις, ερωταπαντήσεις αναξιόπιστες.

Επιβιώνω από αυθάδεια. Εξελίσσομαι, διότι η ρήξη μεταξύ είδους και μνήμης υπήρξε, στην περίπτωσή μου, η μόνη διέξοδος.

Ετοιμοπόλεμος συνεχώς, διότι ο εγκφαλικός μου εξοπλισμός μετατρέπει καταστάσεις σε ποιήματα. Και, ιδού ο φθόνος.

Ανήσυχος ακτινολόγος επί το έργον, σαν απαιτητικός φιλότεχνος μιας πινακοθήκης από σελιλόιντ.

Ανάπαυλα μετεγχειρητική, χειρουργημένη έπαρση. Όθεν σας κοιτάζψ αφ᾽. υψηλού, Σαρδανάπαλος με δύο λεοπαρδάλεις στα κατωπόδαρα αλλά δίχως υφάσματα δαμασκηνά.

Τι πρόβλημα η αναπνοή!

Τώρα, η ορθομαρμάρωση του στήθους.

Πάλι ο ένας απέναντι στον άλλον, αλλά με επιδιασκόπιο, οθόνη και δίχως υπότιτλους.

Το νοσοκομείο παραμελεί τη μεταφυσική. Το γραφείο απέναντι τη διανέμει κατ᾽ οίκον.

Στο νοσοκομείο δεν συνηθίζονται τα πορτατίφ.

Φανταστική ένωση του καθ᾽ εαυτό με το δι᾽ εαυτόν. / Επιθυμία να γίνει Θεός, αλλά τα σωληνάκια δεν τον αφήνουν.

Κίρρωση του ήπατος. Επικύρωση αυτού που σ᾽ όλη του τη ζωή επαναλάμβανε: «Μου πρήξατε το συκώτι».

Οι καρδιολόγοι ξετρελαίνονται με τις βαρκαρόλες, οι ουρολόγοι με τα μόνιππα.

Γιατί παρομοιάζει τα αντισώματα με μολυβένια στρατιωτάκια; Για να διαβάζει στις οδηγίες χρήσεως του αντιβιοτικού έστω και μια σελίδα του Λέοντος Τολστόι.

Σχολιασμός: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης