ΠΟΙΗΜΑ: «ΓΙΑΤΡΟΙ»

ΠΟΙΗΜΑ: «ΓΙΑΤΡΟΙ»

Δουλεύουν με βότανα και πενικιλίνη.

Δουλεύουν με αβρότητα και νυστέρι.

Βγάζουν τον καρκίνο, κλείνουν μία τομή

και λένε μια προσευχή για την ένδεια του δέρματος.

Δεν είναι θεοί, αν και θα ήθελαν να είναι.

Είναι απλώς άνθρωποι που επιδιορθώνουν άλλους ανθρώπους.

Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν.

Πεθαίνουν σαν τα τρυφερά, παλλόμενα μούρα τον Νοέμβριο.

Αλλά για όλους τους γιατρούς να θυμάστε:

Πρώτα απ' όλα δεν κάνουν κακό.

Θα σας φιλούσαν, αν με το φιλί θα σας θεράπευαν.

Αλλά αυτό δε θεραπεύει.

 

Αν οι γιατροί θεραπεύουν, τότε ο ήλιος το βλέπει.

Αν οι γιατροί σκοτώνουν, τότε η γη το κρύβει.

Οι γιατροί θα έπρεπε να φοβούνται την αλαζονεία περισσότερο

από την καρδιακή ανακοπή.

Αν είναι τόσο περήφανοι,

και μερικοί είναι,

τότε φεύγουν από το σπίτι έφιπποι

Αλλά ο θεός τούς γυρίζει πίσω με τα πόδια.

 

 

Anne Sexton, Doctors

Πηγή: https://allpoetry.com/poem/8505205-Doctors-by-Anne-Sexton

Μετάφραση: Γεώργιος Θεοχάρης, Παθολόγος, Πρόεδρος SOS ΙΑΤΡΩΝ και Αθηνά Μπερδεμπέ