ΣΤ' ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΕΕΕΙ "ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ" 2022

στ επιστημονικό συνέδριο νοσοκομείο στο σπίτι

ΣΤ’ Επιστημονικό Συνέδριο ΕΕΕΕΙ
“Νοσοκομείο στο Σπίτι – Ιατρική «εκτός των τειχών»”

 

Το Σάββατο 19 Μαρτίου 2022 στο ξενοδοχείο Divani Caravel έλαβε χώρα το ΣΤ’ Επιστημονικό Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Εξωνοσοκομειακής Επείγουσας Ιατρικής με μεγάλη επιτυχία.

Όπως τόνισε κατά τον χαιρετισμό του ο Πρόεδρος της ΕΕΕΕΙ, κος Ηλίας Καραμπίνος, το «Νοσοκομείο στο Σπίτι», αποτελεί πυρήνα της εξωνοσοκομειακής επείγουσας, και όχι μόνο, ιατρικής. Συνιστά συμπληρωματικό σύστημα υγείας, σε συνδυασμό με τη νοσοκομειακή άσκηση της ιατρικής, και είναι πραγματιστική πρόταση προς την ιατρική κοινότητα, την πολιτεία αλλά και την κοινωνία εν γένει.

Ο Πρόεδρος του ΕΟΔΥ, κος Θεοκλής Ζαούτης, κήρυξε την έναρξη των εργασιών του συνεδρίου τονίζοντας πως η πανδημία της λοίμωξης COVID-19 ανέδειξε τη σημαίνοντα ρόλο της κατ’ οίκον άσκησης της ιατρικής, η οποία κάλυψε κενά της πρωτοβάθμιας φροντίδας και συνέβαλε στην ελάφρυνση της πίεσης των νοσοκομείων. Παράλληλα, εξέφρασε την επιθυμία του για μελλοντική συνεργασία του φορέα του ΕΟΔΥ με τον χώρο των κατ’ οίκον επισκέψεων στον οποίο δραστηριοποιούνται οι SOS ΙΑΤΡΟΙ για σχεδόν 30 χρόνια, σύμπραξη η οποία θα συμβάλλει στη διαχείριση τόσο λοιμωδών όσο και χρονίων νοσημάτων.

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την 1η αιτία θανάτου. Μπορούν να διαγνωστούν και να θεραπευθούν εξωνοσοκομειακά;

Το καρδιολογικό τραπέζι, ήταν αφιερωμένο στην μνήμη του Παύλου Τούτουζα, Ομότιμου Καθηγητή και αναμορφωτή της σύγχρονης Καρδιολογίας στην Ελλάδα, και επικεντρώθηκε στην εξωνοσοκομειακή προσέγγιση των καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Ο Καθηγητής Καρδιολογίας του ΕΚΠΑ, κος Γ. Φιλιππάτος ανέφερε πως ένα οργανωμένο σύστημα επισκέψεων κατ’ οίκον, σε διασύνδεση με κάποιο κέντρο παρακολούθησης και με προϋπόθεση την εφαρμογή πρωτοκόλλων αλλά και την ύπαρξη κατάλληλου υλικοτεχνικού εξοπλισμού, θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάγνωση αλλά και στην καλύτερη αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας.

Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, κος Γ. Κανακάκης, στην ομιλία του για τα Οξέα Στεφανιαία Σύνδρομα, υποστήριξε το απαραίτητο του συστήματος προνοσοκομειακής επείγουσας βοήθειας με στόχο την έγκυρη διάγνωση και αξιολόγηση των ασθενών με στόχο τη μείωση του χρόνου μετάβασης σε νοσοκομείο με δυνατότητα αγγειοπλαστικής, άρα και τη μείωση της θνητότητας.

Ακολούθως, ο Επιμελητής Α΄ Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής, Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο», κος Γ. Λάτσιος, κατέδειξε την ανάγκη εκπαίδευσης όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων στην Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), ώστε να είναι δυνατή η εφαρμογή της και εκτός νοσοκομείου.

Όλοι οι εισηγητές κατά τις τοποθετήσεις τους συμφώνησαν στην ανάγκη οργανωμένου συστήματος κατ’ οίκον παρακολούθησης (στο πρότυπο των SOS ΙΑΤΡΩΝ) και συνεργασίας των νοσοκομειακών και εξωνοσοκομειακών συστημάτων όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ, με αντίστοιχη κρατική αποζημίωση των ασθενών για έξοδα παροχών τέτοιου είδους.

Απαραίτητη η κατ’ οίκον παρακολούθηση και νοσηλεία των νοσούντων με COVID-19 με στόχο να μην επιβαρυνθούν περαιτέρω τα νοσοκομεία και να αντιμετωπιστούν όσο το δυνατόν καλύτερα οι ασθενείς με Long Covid, κατά τα πρώτα στάδια του συνδρόμου.

Στο λοιμωξιολογικό τραπέζι συζητήθηκε κυρίως η επικρατούσα κατάσταση αναφορικά με τον COVID-19 δύο χρόνια μετά την έναρξη της πανδημίας.

Μάχιμοι και καταξιωμένοι επιστήμονες που διακρίθηκαν για την διεισδυτικότητα του λόγου τους και την ευρύτατη αποδοχή και απήχηση που απολαμβάνουν στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης ανέλυσαν τα ακόλουθα.

Ο παθολόγος κος Γ. Παππάς εξαίροντας το ρόλο των ΩΡΛ και των παθολόγων της κοινότητας, οι οποίοι αποτέλεσαν ανάχωμα για την επιβάρυνση των νοσοκομείων έθεσε τα όρια των βιοχημικών δεικτών του εξωνοσοκομειακού ασθενή, τα οποία αποτελούν προγνωστικές ενδείξεις εγρήγορσης και παραπομπής στο νοσοκομείο, υποστηρίζοντας πως η κατ’ οίκον νοσηλεία ασθενών χαμηλού κινδύνου είναι εφικτή, με προϋπόθεση την εμπιστοσύνη του γιατρού στον ασθενή και την αξιοποίηση της μέτρησης κορεσμού του οξυγόνου με τη χρήση οξυμέτρου.

Στη συνέχεια η κ. Ελένη ΙασωνίδουΠρόεδρος της Long Covid Greece, παραθέτοντας συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων που πάσχουν, από το μη οριοθετημένο για την ώρα, σύνδρομο Long COVID, επιχείρησε να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και να δώσει τον ορισμό του τελευταίου (εμμένοντα μετά την ίαση συμπτώματα, διαστήματος 6 μηνών- μεταξύ των οποίων κόπωση, ταχυκαρδία, brain fog κ.ά.).

Η διαχείριση των γηριατρικών ασθενών συνιστά μια ιδιαίτερα απαιτητική διαδικασία καθώς συχνά,  στη συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, πληθώρα νόσων εκδηλώνεται με άτυπα συμπτώματα. Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε την ορθή αξιολόγηση και να αποφύγουμε μια πιθανή υποδιάγνωση των ασθενών αυτών;

Ο παθολόγος και αναπληρωτής Διευθυντής Κλινικής SOS ΙΑΤΡΩΝ στην Ευρωκλινική Αθηνών, κος Διονύσιος Ρόδης, αναφέρθηκε στα «Συχνότερα διαγνωστικά λάθη στον γηριατρικό ασθενή». Με την αύξηση της ηλικίας μειώνονται οι εφεδρείες του οργανισμού και δημιουργείται ένα υπόβαθρο πάνω στο οποίο οι νόσοι εκδηλώνονται με έναν πολύ τροποποιημένο χαρακτήρα σε σχέση με τον συνήθη -κατά κύριο λόγο με άτυπη συμπτωματολογία και κρύβουν πολλές διαγνωστικές παγίδες.

Αυτές αφορούν στην πιθανότητα εσφαλμένης αξιολόγησης των ζωτικών σημείων και την ύπαρξη πληθώρας άτυπων νοσολογικών οντοτήτων (μεταξύ αυτών η ασυμπτωματική παρουσία λοιμώξεων, η πνευμονική εμβολή, ο υποθυρεοειδισμός, οργανικό εγκεφαλικό ψυχοσύνδρομο κ. ά.). Τα ανωτέρω δυνητικά ενδέχεται να οδηγήσουν σε επισφαλή συμπεράσματα, υποδιάγνωση ή και υποθεραπεία  του γηριατρικού ασθενούς. Οι ηλικιωμένοι πρέπει να αξιολογούνται λαμβάνοντας υπόψιν το ιστορικό τους σε συνδυασμό με την λειτουργική τους κατάσταση και να υποβάλλονται σε ενδελεχείς απεικονιστικούς ελέγχους.

Στη συνέχεια, ο κος Βασίλειος Φωτόπουλος, MD, PhD, Ορθοπαιδικός Χειρουργός, Αν. Διευθυντής Κλινικής Ενδοσκοπικής & Ελάχιστα Επεμβατικής Χειρουργικής της Σπονδυλικής Στήλης (MISS), Metropolitan General, αναφέρθηκε στην «Αντιμετώπιση του τραύματος στην τρίτη ηλικία». Το γηριατρικό τραύμα (silver trauma) αφορά ανθρώπους άνω των 65 ετών το οποίο εντοπίζεται είτε ως κρανιοεγκεφαλική κάκωση είτε ως τραύμα στην σπονδυλική στήλη. Επηρεάζεται από τις επιπτώσεις της γήρανσης και τις συννοσηρότητες αλλά και από εξωγενείς παράγοντες. Η αντιμετώπισή του προσαρμόζεται στις ανάγκες της εκάστοτε περίπτωσης και διαμορφώνεται στη βάση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης.

Στην τρίτη κατά σειρά ομιλία ο κος Σταύρος Γρηγοριάδης, ιατρός ακτινολόγος, επ. Διευθυντής ΑκτινοαπΟΙΚΟνισης, επεσήμανε τη σημασία των απεικονιστικών εξετάσεων ως κτευθυντηρίου γραμμής αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι γηριατρικοί ασθενείς.  Έκανε εκτενή αναφορά στη διενέργεια των εξετάσεων αυτών κατ’ οίκον, η οποία συμβάλλει τα μέγιστα στην αποσυμφόρηση των ΤΕΠ, κυρίως εν καιρώ πανδημίας. Κλείνοντας τόνισε ότι ο υπέρηχος κατ’ οίκον συνιστά μια ασφαλή και έγκαιρη διάγνωση η οποία θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να διενεργηθεί στο χώρο του ασθενούς.

Οι ιστορίες των ασθενών ως εργαλείο για τη βελτίωση της σχέσης γιατρού-ασθενούς και για την επίτευξη της καλύτερης δυνατής θεραπείας. Το άτομο αντιμετωπίζεται στην ολότητά του, με στόχο μια ιατρική περίθαλψη υψηλής ποιότητας για όλους.

Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με το τραπέζι που είχε ως θέμα το νεοεισαχθέν στην Ελλάδα επιστημονικό πεδίο της «αφηγηματικής ιατρικής».

Ο Πρόεδρος των SOS ΙΑΤΡΩΝ και Ιδρυτής της ΕΕΕΕΙ, κος Γ. Θεοχάρης, μοιράστηκε με το κοινό την «αφηγηματική» διαδρομή συνάντησής του με το βιβλίο οι Βασικές Αρχές και η Άσκηση της Αφηγηματικής Ιατρικής, το οποίο αποτέλεσε το έναυσμα για την εκδοτική δραστηριότητα των SOS ΙΑΤΡΩΝ, της οποίας διατελεί επιστημονικός διευθυντής.

Σε απευθείας σύνδεση με τη Νέα Υόρκη, η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Columbia, κα Catherine Rogers ανέλυσε το περιεχόμενο του όρου «Αφηγηματική Ιατρική» και παρουσίασε τις βασικές θεωρητικές του αρχές, οι οποίες συνοψίζονται στις ακόλουθες:

«Η αφηγηματική ιατρική αξιοποιεί έργα των ανθρωπιστικών επιστημών και των τεχνών για να βοηθήσει στην εκπαίδευση των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού. Η ενασχόλησης με έργα τέχνης και λογοτεχνίας, υπό την καθοδήγηση εκπαιδευμένων συντονιστών, συμβάλλει στη διεύρυνση της ικανότητας των γιατρών να κατανοούν τις εκφάνσεις των ζωών των ασθενών τους οδηγώντας στην αυτεπίγνωση και επίγνωση του άλλου ατόμου. Η προαναφερθείσα διαδικασία οριοθετεί τους πραγματικούς στόχους της ιατρικής: την ενσυναίσθηση, τον αλτρουισμό, τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη.»

Ακολούθησε η ψυχίατρος, ψυχαναλύτρια και συγγραφέας, κα Έλφη Κιλλαχίδου Lefeuvre, η οποία αναφέρθηκε στα ψυχαναλυτικά στοιχεία στην αφηγηματική ιατρική, δηλαδή στην ανάδειξη και ανάδυση του υποκειμένου με όχημα τη γλώσσα της αφήγησης.

Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με την ομιλία του κορυφαίου επιστήμονα και σύγχρονου διανοητή Ομότιμου Καθηγητή Παιδιατρικής και Ενδοκρινολογίας, κου Γ. Χρούσου, ο οποίος επισημαίνοντας τη πολυπλοκότητα του ανθρώπινου όντος εξήρε τη σημασία της αφήγησης στην προσπάθεια κατανόησης του ασθενούς, η οποία σε συνδυασμό με την ιατρική ακριβείας αποτελούν πόλους της προσωποποιημένης ιατρικής, αυτής με τα σημαντικότερα θεραπευτικά αποτελέσματα. «Το κατάλληλο φάρμακο για τον κατάλληλο ασθενή.»

Όπως ανέφερε ο κος Χρούσος, σε μια ρήση που θα μπορούσε να συνοψίζει τον πυρήνα της σημασίας της αφήγησης στο πλαίσιο της ιατρικής, «ο κάθε ασθενής είναι ένα βιβλίο Το αξίωμα αυτό θα αποτελέσει τη βάση για την «ιατρική του μέλλοντος που θα συνίσταται στον συνδυασμό της ιατρικής ακριβείας και της αφηγηματικής ιατρικής.»

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι:

 

Δείτε την αφίσα του Συνεδρίου Δείτε το πρόγραμμα του συνεδρίου