Επιμέλεια: Γεώργιος Θεοχάρης,
Παθολόγος
Η αξία της εντατικής διαγνωστικήςμικροβιολογικής προσέγγισης σε χαμηλού και υψηλού κινδύνου ασθενείς με πνευμονία της κοινότητας.
Σε μια προοπτική μελέτη προσδιορισμού της διαγνωστικής αξίας διαφόρων μικροβιολογικών εξετάσεων σε ασθενείς με πνευμονία της κοινότητας, υλικό για μικροβιακό έλεγχο ελήφθη από 262 ασθενείς. Τα δείγματα που ελήφθησαν ήταν:
- Πτύελα για Gram χρώση, καλλιέργεια και ανίχνευση αντιγόνου πνευμονιόκοκκου
- Αίματα για καλλιέργεια και ορολογικό έλεγχο
- Ούρα για την ανίχνευση αντιγόνου Legionella pneumophila οροτύπου 1 και αντιγόνου πνευμονιόκοκκου
- Λήψη βρογχικών εκκρίσεων με βρογχοσκόπηση
Ένας λοιμώδης παράγοντας ανιχνεύθηκε σε 158 (60%) των ασθενών εκ των οποίων ο πνευμονιόκκος (97 περιπτώσεις) ήταν ο συνηθέστερος. Σε 82% των 44 ασθενών με επαρκές δείγμα πτυέλων, η θετική χρώση Gram επικυρώθηκε με θετική καλλιέργεια πνευμονιόκοκκου. Οι λοιμώξεις από πνευμονιόκοκκο διεγνώσθησαν κυρίως όταν επαρκή δείγματα πτυέλων εξετάσθησαν με Gram χρώση και καλλιέργεια και όταν επαρκή ή ανεπαρκή δείγματα πτυέλων ελέγχθησαν για παρουσία αντιγόνου πνευμονιόκοκκου (58 περιπτώσεις) 60%. H διάγνωση της πνευμονιοκοκκικής πνευμονίας με την ανίχνευση αντιγόνου του πνευμονιόκοκκου (52 περίπτωση, 54%) στα άκρα ήταν πιο αξιόπιστη εξέταση όταν δεν υπήρχε δείγμα πτυέλων. Η λήψη καλλιέργειας με βρογχοσκόπηση είχε αθροιστική διαγνωστική αξία της τάξεως του 49% σε ασθενείς χωρίς πτύελα και σε 52% των ασθενών με θεραπευτική αστοχία.
Συμπέρασμα
Η μικροβιολογική ανάλυση των πτυέλων με συνδυασμό Gram χρώσης, καλλιέργεια και ανίχνευσης αντιγόνου του πνευμονιόκοκκου αποτελεί τον χρησιμότερο τρόπο αιτιολογικής διάγνωσης της πνευμονίας. Της κοινότητας, ακολουθούμενη από την ανίχνευση πνευμονιοκοκκικού αντιγόνου στα ούρα. Η καλλιέργεια δειγμάτων ληφθέντων με βρογχοσκοπική βοήθεια σε θεραπευτική αστοχία.
Η μελέτη έγινε από το Τμήμα Πνευμονολογίας του Ιατρικού Κέντρου Alkmaar της Ολλανδίας.
Η βελτίωση του προσδιορισμού του αιτιολογικού παράγοντα της πνευμονίας της κοινότητας μετην χρήση πραγματικού χρόνου (real time) αντίδραση αλυσιδωτής πολυμεράσης (RCR).
Σκοπός της μελέτης
Η πνευμονία της κοινότητας αποτελεί σημαντικό αίτιο νοσηρότητας και θνητότητας. Η αντίδραση αλυσιδωτής πολυμεράσης (RCR) φαίνεται ότι είναι περισσότερο ευαίσθητη από τις συνήθεις μικροβιολογικές μεθόδους και μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την διαγνωστική μας ακρίβεια της μικροβιολογικής διάγνωσης ασθενών με πνευμονία της κοινότητας.
Μέθοδος
Οι συνήθεις διαγνωστικές τεχνικές και πολλαπλές πραγματικού χρόνου RCR για άτυπες βακτηριδιακής
και αναπνευστικές ιώσεις πραγματοποιήθηκαν σε δείγματα από 105 ενήλικους ασθενείς που συμμετείχαν σε μία προοπτική μελέτη. Υπήρχαν ευρήματα πνευμονίας (πύκνωση) στην ακτινογραφία κάθε ασθενούς και σε κάθε ασθενή προσδιορίσθηκε ο δείκτης βαρύτητας της πνευμονίας.
Αποτελέσματα
Ακριβής μικροβιολογική διάγνωση υπήρξε στους 52 (49,5%) των 105 ασθενών με τις συνήθεις μεθόδους και σε 80 (70%) των ασθενών με RCR. Ο χρόνος που απαιτήθηκε για την λήψη των αποτελε-
σμάτων της RCR μπορεί να είναι μικρότερος των 6 ωρών. Η RCR ήταν σημαντικά πιο ευαίσθητη για την διάγνωση άτυπων πνευμονιών και ιώσεων (Ρ<n=0,001). 15="" 14="" 2="" 3="" 8="" 105="" rcr="" 59="" 56="" 28="" 26="" 5="" p="">
Η ύπαρξη μικτού τύπου λοιμώξεως συνδέεται με στατιστικά σημαντική σοβαρότερη πνευμονία (p=.002). Οι ανθρώπινοι ρινοϊοί και κορωνοιοί, BC 43 και 229 Ε, ανιχνεύθηκαν συχνότερα στα δείγματα.
Συμπέρασμα
Η συνδυασμένη πραγματικού χρόνου RCR είναι πλέον ευαίσθητη για την διάγνωση των κύριων ιογενών και άτυπων βακτηριδιακών αιτίων πνευμονίας της κοινότητας σε σύγκριση με τις συνήθεις μικροβιολογικές μεθόδους και μπορεί να επιτευχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα (6 ώρες).
Η μελέτη έγινε από το Τμήμα Ιατρικής Μικροβιολογίαςτου Πανεπιστημίου του Leiden της Ολλανδίας
Σχόλια …
Η πνευμονία κοινότητας παραμένει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Η πνευμονία αποτελεί την έκτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Το 1% των ασθενών άνω των 55 ετών εμφανίζουν ετησίως πνευμονία. Είναι η πλέον θανατηφόρος λοιμώδης νόσος παρά την εξέλιξη των αντιβιοτικών. Συχνότατα λοιμώδη παράγοντες της πνευμονίας είναι ο πνευμονιόκοκκος, ο αιμόφιλος της ινφλουένσας και το μυκόπλασμα της πνευμονίας αν και αιτιολογική διάγνωση της πνευμονίας έχουμε σε ποσοστό μικρότερο του 50%.
Στο πρώτο άρθρο οι van de Eerden και συνεργάτες αναλύουν τον συνήθη τρόπο διερεύνησης της πνευμονίας. Ένα υψηλό ποσοστό αιτιολογικής διάγνωσης (60%) επιτεύχθηκε με τον συνδυασμό της καλλιέργειας των πτυέλων, την αναζήτηση αντιγόνων, την καλλιέργεια αίματος και την βρογχοσκόπηση. Η μικροβιολογική ανάλυση των πτυέλων όταν υπάρχει επαρκές δείγμα, με Gram χρώση και καλλιέργεια αποτελεί την εξέταση εκλογής. Στο δεύτερο άρθρο ο Templeton και οι συνεργάτες αναλύουν την αιτιολογική διάγνωση της πνευμονίας με την αντίδραση της αλυσιδωτής πολυμέρειας σε άτυπες και ιογενείς πνευμονίες. Εντοπίζει το υψηλό ποσοστό (70%) της αιτιολογικής διάγνωσης και χρόνος έκδοσης των αποτελεσμάτων έξι ώρες. Προς το παρόν στην εξάσκηση της ιατρικής στα πλαίσια της πόλης είναι χρήσιμο να διακρίνουμε ποια πνευμονία χρήζει νοσηλεία και να καλύπτουμε με την αγωγή μας τόσο την τυπική οδό όσο και τις άτυπες πνευμονίες.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Van der Eerden MM; Vlaspoden F; de Graafcs; Groot T; Jansen HM; Boersma WG. Eur I clin Microbiol Inf Dis 2005 Apr; 24 (4): 241-9.
- Templeton KE; Scheltinga SA; van den Eeden WC; Granffelman AW; van den Broek PJ; Claas EC. Clin Infec Dis 2005 Aug 1; 41 (3): 345-51