ΤΟ ΚΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ

Παρά την άνoια που τον έκανε να μην μπορεί να μιλήσει καθαρά αλλά να λέει ασυνάρτητες φράσεις, ο παππούς μού έδειχνε συνεχώς πού ακριβώς πονούσε στα πλευρά. Πράγματι, όταν τον εξέτασα διαπίστωσα ότι επρόκειτο για κάταγμα. Είχα, στο μεταξύ, προσέξει πως σε ό,τι τον ρωτούσα βιαζόταν ν’ απαντήσει ο ανιψιός του, ο οποίος μας παρακολουθούσε από απόσταση, φορώντας μια εργατική φόρμα γεμάτη λάδια.

Μάλιστα, στην ερώτησή μου πώς συνέβη το ατύχημα του παππού, επενέβη και με ενημέρωσε ενοχλημένος ότι σηκώθηκε τη νύχτα να πάει στην τουαλέτα κι έτσι έπεσε και χτύπησε. Βέβαια, σε κάποια άλλη ερώτησή μου αργότερα, του ξέφυγε ότι ο θείος του είχε να σηκωθεί από το κρεβάτι πάνω από χρόνο.

Παιδιά ο παππούς δεν είχε και αναγκαστικά τον φρόντιζε ο ανιψιός. Τον τάιζε, τον περιποιούνταν, τον καθάριζε στο κρεβάτι… Μεγάλη ταλαιπωρία, πολύ μεγάλη, μου παραπονέθηκε. Κάτι άρχισε να λέει και για την ιατρική που κρατάει τους ανθρώπους στη ζωή τσάμπα και βερεσέ.«Πώς έπεσε αφού δε σηκώνεται;» απόρησα.

Τον είδα τότε ακόμη πιο εκνευρισμένο ν’ αναρωτιέται αν τελειώσαμε για να με πληρώσει γιατί είχε δουλειά στο συνεργείο και βιαζόταν.

Όλη την ώρα το βλέμμα του παππού έμοιαζε σαν να με ικέτευε για κάτι.

Είχα καταλάβει από νωρίς τι είχε συμβεί και γι’ αυτό κάλεσα το 166. Ο ανιψιός διαμαρτυρήθηκε κοιτώντας με απειλητικά. Δε γίνεται να περιμένει κι άλλο, έλεγε, είχε τρία αυτοκίνητα να παραδώσει το μεσημέρι. Όταν του εξήγησα ότι είναι αναγκαίο ο παππούς να πάει στο νοσοκομείο, επέμεινε να φύγω και θα τον έβαζε εκείνος στο ασθενοφόρο. Προφανώς και δεν έφυγα. Περίμενα το 166 και ήμουν εγώ που τον συνόδευσα μιας και ο ανιψιός γύρισε στη δουλειά.

Στον θάλαμο φανερώθηκαν αμέσως οι υπόλοιπες κακώσεις κι οι μώλωπες σε όλο του το σώμα. Ήταν αδιαμφισβήτητα ένα περιστατικό κακοποίησης. Έφυγα μονάχα αφότου άφησα τα στοιχεία μου και σιγουρεύτηκα ότι οι συνάδελφοι κάλεσαν την αστυνομία.

Δε θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα ευγνωμοσύνης του παππού λίγο προτού περάσω την πόρτα της εξόδου.

 

Σωτήρης Γκορίτσας
Σκηνοθέτης

 

Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Τα πρόσωπα, τα ονόματα και οι καταστάσεις είναι φανταστικά και οποιαδήποτε ομοιότητα είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.