ΙΣΤΟΡΙΕΣ

.... μέσα από τα μάτια του λογοτέχνη
2011
ΤΟ ΚΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΟΥ

Όταν του εξήγησα ότι είναι αναγκαίο ο παππούς να πάει στο νοσοκομείο, επέμεινε να φύγω και θα τον έβαζε εκείνος στο ασθενοφόρο. Προφανώς και δεν έφυγα. Περίμενα το 166 και ήμουν εγώ που τον συνόδευσα μιας και ο ανιψιός γύρισε στη δουλειά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2002
ΚΑΙ Ο ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ!

Μόλις με είδε χλώμιασε ακόμη περισσότερο. Πλησίασα. Του ζήτησα να καθίσει άνετα για να μπορέσω να καταλάβω τι του συνέβαινε. Ρώτησα αν έχει κάποιο ιστορικό με την καρδιά του, αν παίρνει κάποιο φάρμακο ή στην παρούσα περίοδο του έχει δοθεί κάποια φαρμακευτική αγωγή.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2016
ΠΑΛΙΟΓΕΡΜΑΝΑΡΑΔΕΣ!

Κανείς τους δεν τολμούσε να τον πλησιάσει. Μου εξήγησαν ότι ζούσε μόνος του, έπασχε από άνοια και συχνά χανόταν. Με προέτρεψαν να τον εξετάσω εκεί, στον δρόμο. Με τη βοήθεια των αστυνομικών που έφτασαν προσπαθήσαμε να τον βάλουμε στο σπίτι, όμως η πόρτα ήταν κλειδωμένη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2015
Η ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΗ ΧΟΡΤΟΠΙΤΑ

Παρά τη δυσάρεστη διάγνωση, τα έχασα με το ότι η ίδια η κυρία Ειρήνη άρχισε να με παρηγορεί να μη στεναχωριέμαι! Στο αυτοκίνητο, καθώς επέστρεφα, στάθηκε αδύνατο να ησυχάσω. Σταμάτησα στο πρώτο βενζινάδικο και πήρα τηλέφωνο την 70χρονη κόρη της, εκείνη που της χάιδευε τα μαλλιά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2004
ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΦΑΙΟΧΡΩΜΟΚΥΤΤΩΜΑ-Β’ΕΚΔΟΧΗ

Ωστόσο, το σπάνιο δεν είναι κι απίθανο. Θέλω να πω, συμβαίνει. Αθόρυβα, απροειδοποίητα, ξαφνικά, αλλά συμβαίνει. Όπως κι εκείνη την παραμονή Πρωτοχρονιάς – προτού ακουστούν τα πυροτεχνήματα και βρούνε νικητές τα φλουριά. Σ’ ένα σπίτι στο απόκεντρο κέντρο της Αθήνας. Σ’ ένα δωμάτιο με νοτισμένα σεντόνια και μυρωδιά γρίπης.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2004
ΤΟ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΦΑΙΟΧΡΩΜΟΚΥΤΤΩΜΑ-Α’ΕΚΔΟΧΗ

Άλλη μια γρίπη. Ξεμπλέκεις γρήγορα με τις γρίπες. Μετρώντας, όμως, την αρτηριακή πίεση  (πάντα να παίρνουμε τα ζωτικά σημεία), τη βρήκα εξαιρετικά υψηλή (250 mmHg).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2017
ΣΙΜΟΥΛΤΑΝΕ

Ενώ ο παππούς βογκούσε από τον καθαρισμό του σχεδόν μοβ ποδιού του, ακούω ξαφνικά από το χολ έναν γδούπο, ένα γυάλινο βάζο να σπάει και τις κραυγές της γιαγιάς. Τρέχω γρήγορα και την βλέπω, λίγο πριν την πόρτα, να έχει σωριαστεί στο πάτωμα και μες στα γυαλιά να σφαδάζει από τους πόνους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2014
ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ!

Πριν από λίγους μήνες, μου εξήγησε, καθώς ξεφόρτωνε τα υφάσματα από ένα φορτηγό στην αποθήκη της βιοτεχνίας που εργαζόταν, γλίστρησε σε κάτι νερά, έπεσε κι έπαθε κάταγμα στο δεξί του πόδι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2013
WONDERFUL ISLAND

Αν και τα Αγγλικά της συζύγου δεν ήταν τα καλύτερα, φάνηκε να κατάλαβε τις οδηγίες που της έδωσα για επιπλέον έλεγχο που έπρεπε να γίνει στο νοσοκομείο. Μόλις τα μετέφρασε στον σύζυγό της, εκείνος εξανέστη κι άρχισε να διαμαρτύρεται.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2012
ΙΑΤΡΙΚΗ… ON THE ROAD

Εκείνη δεν άντεξε άλλο και πριν μια εβδομάδα νοίκιασε φορτηγάκι, έβαλε όλες τις κούτες πάλι μέσα, πήρε έναν κλειδαρά, άνοιξαν και εγκαταστάθηκε πάλι σπίτι τους. Μόνο που από τότε ο σύντροφος δεν της έχει πει ούτε κουβέντα, ούτε καν καλημέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2008
ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΓΕΝΝΑ

Τους εξήγησα ότι αυτή  η ουρολοίμωξη που είχε την αποδιοργάνωσε και πιθανότατα της έκανε αυτό που οι ψυχίατροι αποκαλούμε οργανικό ψυχοσύνδρομο. Κανονικά, τους είπα, παθολόγο έπρεπε να καλέσουν για να της χορηγήσει αντιβίωση, την οποία  αυτή τη φορά θα πρέπει να ακολουθήσει, διότι αυτά είναι επικίνδυνα πράγματα στην ηλικία της.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2009
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΓΟΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

Αυτή η στιγμή ήταν που τον θυμήθηκα. Ήταν ο ίδιος για τον οποία με είχαν καλέσει πριν καιρό από άλλο ξενοδοχείο στη Γλυφάδα. Τον είχα βρει ξανά στην ίδια κατάσταση.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2009
ΔΥΟ ΜΟΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙΑ

Λίγα χρόνια μετά κι αφού η κυρία είχε πεθάνει, δέχτηκα το απρόσμενο τηλεφώνημα του ακαδημαϊκού συζύγου. Ένιωθε καιρό άσχημα για το ότι δεν με είχε ευχαριστήσει τότε για τη φροντίδα μου στη γυναίκα του. Με παρακάλεσε, έστω και κατόπιν εορτής, να του επιτρέψω να μου κάνει το τραπέζι στην Αθηναϊκή Λέσχη.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2008
ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΠΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΛΑΣΠΗ

Εντούτοις, τα πέτρινα, στεγνά του μάτια, που φαίνονται τόσο απόμακρα όσο ο Ήλιος από τον Ποσειδώνα, έχουν κάτι διαπεραστικό που μοιάζει ζωντανό.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2006
ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΠΙΑΝΟ

Όπως μ’ ενημέρωσε σε μια από τις επισκέψεις μου ο ίδιος ο στρατηγός, το ταλέντο του στη μουσική το είχε κληρονομήσει από εκείνον, που έπαιζε πιάνο από μικρός – έφτασε, μάλιστα, να πάρει μ’ επαίνους το δίπλωμα κι όλοι πόνταραν πως θα γίνει ένας επαγγελματίας πιανίστας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2004
ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΗΣ ΔΕΜΕΝOΣ ΜΕ ΦΙΟΓΚΟ

Χωρίς να με κοιτάζει, επαναλάμβανε αργά και σταθερά πως δεν αναγνωρίζει κανέναν από τους δύο, ούτε τον άντρα ούτε το μικρό κορίτσι, κι ότι το μόνο που επιθυμούσε ήταν να φύγει από το σπίτι και να συναντήσει τη μητέρα της – νεκρή εδώ και έξι μήνες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2005
ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ

Του εξηγώ με ψυχραιμία ότι δεν μπορώ να μείνω μαζί του όλη τη νύχτα κι ότι έχει προκύψει άλλο περιστατικό που με περιμένει, αλλά εκείνος επιμένει. Ζητάει να του γράψω φάρμακα, ειδάλλως δε θα ξεκλειδώσει την πόρτα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2003
ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ Ν’ ΑΓΑΠΑΜΕ

Εργαζόταν σε μια πολύ ικανοποιητική δουλειά, έβγαζε καλά χρήματα, είχε έναν μικρό φιλικό κύκλο, όμως αυτά δεν ήταν αρκετά για τη μητέρα της. Έπρεπε να είχε παντρευτεί, να είχε κάνει οικογένεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2001
ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΓΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΑ;

Ο γάτος της οικογένειας, αρχοντικός και επιβλητικός, πρέπει να έχει ζήσει μεγάλες στιγμές δόξας μέσα σε αυτό το σπίτι. Σήμερα όμως δεν ήταν τέτοια μέρα. Κατάμαυρος, με μία μικρή λευκή τούφα στην κοιλιά, σερνόταν σαν σφουγγαρόπανο στον διάδρομο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
1993
ΕΝΑΣ ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΟ ΜΑΚΡΥ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Η μητέρα καθόταν στο πάτωμα, σε μία γωνία της κρεβατοκάμαράς της, εμφανώς σε κρίση, που την είχε οδηγήσει να μην αναγνωρίζει τα παιδιά της, εδώ και δύο ημέρες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2013
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΛΚΗ

Το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι, παρά την ηλικία και την εξασθενημένη όρασή της, τα νύχια των χεριών και των ποδιών της ήταν πάντα τέλεια βαμμένα, πράγμα για το οποίο ομολογώ πως τη ζήλευα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2013
ΞΑΝΑΔΙΝΟΝΤΑΣ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΖΩΗ

Πρώτη μου μέριμνα ήταν να πάρω ένα σύντομο ιστορικό. Ο παππούς είχε περάσει μία μεγάλη αναταραχή πριν από λίγες μέρες. Ο μικρός του εγγονός, ο συνονόματος, δεν ήθελε να ακολουθήσει την αγροτική παράδοση της οικογένειας. Ήθελε να γίνει ηθοποιός. Την κράτησα αυτήν την πληροφορία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
2013
ΕΝΑΣ ΓΑΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΦΟΒΟ

Τη βάλαμε στη μέση και φτιάξαμε έναν κύκλο γύρω της –εγώ με τη μητέρα και τις αδελφές της– και τη σφίγγαμε τόσο που, για μια στιγμή, η επάρατη νόσος που δειπνούσε με τα σαράντα χρόνια της φάνηκε να εξαϋλώθηκε σαν χνούδι που το απορροφά ένα βρεγμένο πανάκι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ