ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΣΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΤ’ ΟΙΚΟΝ ΣΕ ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΙΑΤΡΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ.

Γεώργιος Πέππας, Σπυρίδων Μπάρμπας, Μιχάλης Σαββίδης, Χρήστος Τσάκωνας, Θεόδωρος Σπυρόπουλος, Γεώργιος Θεοχάρης

Μελέτη για τις επείγουσες επισκέψεις κατ' οίκον

Οι κατ’ οίκον επισκέψεις παραμένουν ένα σημαντικό αλλά υποτιμημένο μέρος της ιατρικής περίθαλψης στην Ευρώπη και μπορούν να χαρακτηριστούν ως τμήμα της πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας. Όταν οι κατ’ οίκον επισκέψεις πραγματοποιούνται από οργανωμένες ιατρικές δομές που λειτουργούν σε 24ωρη βάση, τότε ένα μεγάλο μέρος τους μπορεί να χαρακτηριστεί ως αντιμετώπιση επειγόντων ιατρικών περιστατικών. Οι SOS Ιατροί, στην Αθήνα, είναι ένα οργανωμένο δίκτυο ειδικευμένων ιατρών που πραγματοποιεί κατ’ οίκον επισκέψεις σε 24ωρη βάση.

Αντικείμενο

Να παρουσιαστεί ένα μοντέλο επείγουσας & εξωνοσοκομειακής ιατρικής σύμφωνα με την εμπειρία των SOS Ιατρών στην Αθήνα.

Υλικό

Αναλύσαμε αναδρομικά για το έτος 2009 τα στοιχεία 37.063 περιστατικών που διαχειρίστηκαν οι SOS Ιατροί, σχετικά με το φύλο και την ηλικία των ασθενών καθώς και των αιτιών κλήσης σε σύγκριση με τις τελικές διαγνώσεις, μετά από την επίσκεψη του γιατρού.

Αποτελέσματα

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης πραγματοποιήθηκαν 37.063 επισκέψεις κατ’ οίκον. Οι συχνότερες αιτίες κλήσης ήταν: πυρετός σε 6.937 (18.7%) ασθενείς, κοιλιακό άλγος σε 1.716 (4.6%), εμετοί σε 1.522 (4.1%), βήχας σε 1.322 (3.6%), ζάλη ή/κα ίλιγγος σε 1.209 (3.3%), υπέρταση σε 1.205 (3.2%), αναπνευστική δύσπνοια σε 822 (2.2%), διάρροια σε 671 (1.8%), θωρακικό άλγος σε 548 (1.5%), οσφυαλγία σε 493 (1.3%), λιποθυμικό επεισόδιο σε 491 (1.3%), φαρυγγαλγία σε 473 (1.3%) και κεφαλαλγία σε 423 (1.1%).

Οι ασθενείς άνω των 65 ετών αιτήθηκαν επισκέψεις κατ’ οίκον σε ποσοστό 56.2% και ακολούθησαν οι ασθενείς ηλικίας μεταξύ 41-65 ετών (21%). Οι γυναίκες αιτήθηκαν περισσότερες επισκέψεις κατ’ οίκον έναντι των ανδρών (60.9% έναντι 39.1%).

Όσον αφορά στην επείγουσα ή μη φύση των περιστατικών, τελικά 29.031 υποθέσεις (80.4%) χαρακτηρίστηκαν ως επείγουσες. Οι συχνότερες διαγνώσεις ήταν: λοίμωξη του ανωτέρου αναπνευστικού σε 6.294 ασθενείς (17%), γαστρεντερίτιδα σε 1.877 (5.1%), αιχμή υπέρτασης σε 1.231 (3.3%), ίλιγγος θέσεως σε 1.076 (2.9%), ουρολοίμωξη σε 602 (1.6%) και διαταραχές άγχους σε 578 (1.6%).

Συνολικά 7.082 (19.6%) μπορούν να χαρακτηριστούν ως μη επείγοντα ιατρικά περιστατικά. Οι συχνότερες διαγνώσεις ήταν: αλλαγή ουροκαθετήρα σε 736 (10.4%), εισαγωγή ρινογαστρικού σωλήνα σε 350 (4.9%), καθαρισμός κατακλίσεων σε 291 (4.1%), χρόνια δυσκοιλιότητα σε 198 (2.8%) και άνοια σε 195 (2.8%).

Το ποσοστό εισαγωγής σε νοσοκομείο μετά από την αξιολόγηση στο σπίτι του ασθενούς ήταν 6.5% για τα επείγοντα περιστατικά και μόνο 0.4% των ασθενών των μη επειγόντων περιστατικών.

Συζήτηση

Το κύριο εύρημα της μελέτης μας είναι ότι οι επισκέψεις κατ’ οίκον, που πραγματοποιούνται από οργανωμένες δομές σε 24ωρη βάση, μπορούν να είναι ένας αξιόπιστος εναλλακτικός τρόπος αντιμετώπισης μεγάλου αριθμού περιστατικών έκτακτης ανάγκης στις μεγάλες πόλεις. Θεωρούμε ότι οι επισκέψεις κατ’ οίκον για αντιμετώπιση οξέων περιστατικών είναι αναπόσπαστο τμήμα της επείγουσας ιατρικής και ότι η κοινοτική επείγουσα ιατρική χρειάζεται να αναδιοργανωθεί με γιατρούς που θα προσφέρουν αναβαθμισμένη, άμεση περίθαλψη στα σπίτια των ασθενών. Αυτό το είδος ιατρικής είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση επιδημιών( π.χ. γρίπης ή γαστρεντερίτιδας καθώς και σε μια μεγάλη ποικιλία περιστατικών έκτακτης ανάγκης, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν στο σπίτι των ασθενών χωρίς μεταφορά στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων.

Συμπέρασμα

Σύμφωνα με την εμπειρία των SOS Ιατρών, Αθήνα, οι επισκέψεις κατ’ οίκον μπορούν να θεωρηθούν ως ένα αποτελεσματικό είδος επείγουσας, ιατρικής φροντίδας, ειδικά για τους ηλικιωμένους ασθενείς. Παρέχοντας διαθεσιμότητα 24 ώρες την ημέρα, η κατ’ οίκον διάγνωση και θεραπεία επειγόντων ιατρικών περιστατικών μπορεί να συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας της ιατρικής φροντίδας, η οποία εκτιμάται από τους ασθενείς, ειδικά τους ηλικιωμένους, και μπορεί να μειώσει την υπερπλήρωση-συνωστισμό( overcrowding) στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων.