9ο Παγκόσμιο συνέδριο επείγουσας ιατρικής

San Francisco Απρίλιος 2008

Επισκεφθήκαμε τον Απρίλιο του 2008 το Σαν Φρανσίσκο για το 9ο Παγκόσμιο Συνέδριο Επείγουσας Ιατρικής μαζί με άλλους 1500 γιατρούς από όλα τα μέρη του κόσμου. Κοινή διαπίστωση η ραγδαία ανάπτυξη αυτής της ειδικότητας κυρίως στο νοσοκομειακό και προνοσοκομειακό κομμάτι της. Η εξωνοσοκομειακή επείγουσα ιατρική τίθεται από την εταιρεία μας σαν μία πρόκληση ανάδειξής της σε παγκόσμιο επίπεδο, γι’ αυτό η αποστολή της εργασίας για τις μετεωρολογικές συνθήκες και την επίπτωσή τους στις λοιμώξεις έγινε αποδεκτή στο συνέδριο αυτό.

Στο συνέδριο συζητήθηκαν όλα τα σημαντικά θέματα της επείγουσας ιατρικής με έμφαση στις λοιμώξεις και κυρίως τις σταφυλοκοκκικές λοιμώξεις ανθεκτικές στη μεθικιλλίνη, την αναγκαιότητα ή όχι επανδρωμένων με γιατρούς ασθενοφόρων, την ανάγκη περισσότερων εκπαιδευτικών προγραμμάτων με θέμα την επείγουσα ιατρική. Σας παραθέτουμε παρακάτω μερικές εργασίες που παρουσιάσθηκαν στο συνέδριο.

Παράλληλα, απολαύσαμε τη γοητεία και τη δυναμική αυτής της πόλης χτισμένης με ανθρώπινο μέτρο σε ένα λοφώδες τοπίο περιτριγυρισμένο από ωκεανό και κόλπους. Ανεβήκαμε στους λόφους του με «αρχαία» τραμ και τους κατεβήκαμε με ΤΑΧΙ. Κάθε περιοχή του Σαν Φρανσίσκο ήταν μία ξεχωριστή πόλη. Από το εμπορικό κέντρο με τους ουρανοξύστες έως το Χέιτ-Άσμπερι, την περιοχή των χίπηδων, την Τσάινα Τάουν και το Νορθ Μπιτς όπου σύχναζαν πριν 50 χρόνια οι μπήτνικς. Η γέφυρα Γκόλντεν Γκέιτ δέσποζε και διηθούσε την πόλη. Υπέροχα εστιατόρια σε προβλήτες πάνω στον ωκεανό, αν και απορήσαμε γιατί οι φυλακές του Αλκατράζ αποτελούν αξιοθέατο. Δύο από τα πολύπροβαλλόμενα αρχιτεκτονικά κτίρια του Σαν Φρανσίσκο, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης και η Ακαδημία Φυσικών Επιστημών, υπογράφονται από αρχιτέκτονες που τα κτήρια τους κοσμούν ή θα κοσμούν την Αθήνα: του Μάριο Μπόττα και του Ρέντσο Πιάνο.

ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΚΡΑΝΙΟΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ

Johnston Sr. U., McGovem Sr. S.J. North Tyneside General Hospital, Newcastle-Upon-Tyne, United Kingdom; Ulster Hospital Dundonald, Belfast, United Kingdom

Στόχος

Ο προσδιορισμός του κατά πόσον υπάρχει σημαντική διαφορά στο μοντέλο και στη σοβαρότητα του τραυματισμού που συμβαίνει μετά από πτώση σε ασθενείς που έχουν καταναλώσει οινόπνευμα και σε αυτούς που δεν έχουν καταναλώσει. Επίσης, ο προσδιορισμός του πώς το μοντέλο και η σοβαρότητα του τραυματισμού σχετίζονται με τα επίπεδα οινοπνεύματος αίματος.

Μέθοδος

Πρόκειται για μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη που έγινε μεταξύ Νοεμβρίου του 2001 και Ιουλίου του 2002. Συμπεριλήφθησαν όλοι οι υγιείς ενήλικες μεταξύ 16 και 60 ετών που είχαν πέσει από ύψος περίπου 1,75. Η συστηματική ανασκόπηση του ιστορικού και η φυσική εξέταση επέτρεψαν τον υπολογισμό του ISS (βαθμός σοβαρότητας τραυματισμού). Επίπεδα οινοπνεύματος ελαμβάνοντο από μεθυσμένους ασθενείς με τη συγκατάθεσή τους.

Αποτελέσματα

351 υγιείς ενήλικες ασθενείς συμπεριλήφθησαν στη μελέτη εκ των οποίων 238 ήταν στην ομάδα χωρίς χρήση οινοπνεύματος και 113 είχαν καταναλώσει οινόπνευμα και εξ αυτών επίπεδα αλκοόλης ελήφθησαν σε 47. Η ομάδα που έκανε χρήση οινοπνεύματος είχε υψηλότερη συχνότητα κρανιοκεφαλικών κακώσεων [46 (48%) v 22 (9%)] αλλά με χαμηλότερη συχνότητα κακώσεων των άκρων από την ομάδα που δεν έκανε χρήση αλκοόλ [39 (39%) v 183 (76%)]. Υπήρχε μία στατιστικά σημαντική διαφορά στο μοντέλο των τραυματισμών μεταξύ της ομάδας που έκανε χρήση οινοπνεύματος και αυτής που δεν έκανε χρήση οινοπνεύματος (x2, p<0,001) iss="" p="" 0="" 001="" 250="" mg="" dl="" 90="">

Συμπεράσματα

Πτώσεις που σχετίζονται με τη χρήση οινοπνεύματος πιο συχνά σχετίζονται με σοβαρή κρανιοκεφαλική κάκωση. Η σοβαρότητα των κακώσεων των άκρων και της κρανιοκεφαλικής κάκωσης είναι μεγαλύτερη και σχετίζεται άμεσα με το επίπεδο οινοπνεύματος του αίματος.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΔΗΓΜΑΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΚΤΗΝΙΑΤΡΩΝ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ

Ambroz KG, Moy RK, Chan SB Resurrection Medical Center,Chicago, Il

Στόχος μελέτης

Οι κτηνίατροι είναι επιρρεπείς σε δήγματα από σκύλους και γάτες. Αυτή η μελέτη εξετάζει κατά πόσον οι κτηνίατροι που αντιμετωπίζουν από μόνοι τους αυτά τα τραύματα έχουν τις ίδιες επιπλοκές με αυτούς που πηγαίνουν σε επειγοντολόγους. Μέθοδοι: Όλοι οι κτηνίατροι της μείζονος περιοχής του Σικάγο συμμετείχαν σε μια ανώνυμη εμπιστευτική μελέτη που έγινε τηλεφωνικά. Τα στοιχεία τα οποία ζητήθηκαν ήταν η συχνότητα των δηγμάτων κατά πόσον έγινε θεραπεία από τους ίδιους, ο τύπος της θεραπείας και η συχνότητα των επιπλοκών.

Αποτελέσματα

Από 750 αποστολές επιστολών υπήρχαν 481 απαντήσεις (64,1%). Το 92,9% που απάντησαν κυρίως αντιμετώπισαν γάτες και σκύλους. 12,7% των κτηνιάτρων αντιμετώπιζαν από μόνοι τους διάφορα τραύματα, ενώ 26,8% απευθύνονταν σε επειγοντολόγο. 51,1% των κτηνιάτρων αντιμετώπισαν πλήρως και από μόνοι τους το τραύμα με τη λήψη αντιβιοτικού. Μόνο 3,1% είχαν επιπλοκές από τα δήγματα, μεταξύ αυτών και 7 παροχετεύσεις τραυμάτων. Ένα σύνολο 11 κτηνιάτρων χρειάστηκαν ενδοφλέβια αντιβιοτικά και εξ αυτών 7 χρειάστηκαν εισαγωγή σε νοσοκομείο. Η συχνότητα των επιπλοκών ήταν 5,1% για εκείνους που αντιμετώπισαν τον τραυματισμό μόνοι τους και δεν πήγαν σε επειγοντολόγο, 4,2% για εκείνους που αντιμετώπισαν μόνοι τους τον τραυματισμό αλλά πήγαν και σε επειγοντολόγο και 2,2% για όσους αντιμετωπίστηκαν από επειγοντολόγο. Υπήρχε μια σημαντικά υψηλότερη συχνότητα επιπλοκών σε κτηνιάτρους που αντιμετώπισαν τα τραύματά τους μόνοι τους (4,9% έναντι 1,3%) και Fischer’s test p=0,033. Δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ εκείνων που αντιμετώπισαν τα τραύματα μόνοι τους άσχετα εάν έλαβαν αμοξυσιλίνη-κλαβουλανικό οξύ ή άλλο αντιβιοτικό.

Συμπέρασμα

Αυτή η μελέτη δείχνει ότι οι κτηνίατροι που αντιμετωπίζουν από μόνοι τους τραυματισμούς από ζώα στους εαυτούς τους έχουν υψηλότερη συχνότητα επιπλοκών από εκείνους που απευθύνονται σε επειγοντολόγους.